afternoon tea on the porch

goede morgen lieve mensen,

vandaag is een dag die ik me nog lang zal herinneren, en voor het grootste gedeelte niet omdat alles verliep zoals het zou moeten verlopen. laat ik bij het begin beginnen, vanmorgen weer heel vroeg wakker maar dat is alleen maar prettig want dat zal ongetwijfeld helpen met de jetleg als ik weer terug ben. gisteren natuurlijk het vervelende ( dat is een understatement ) bericht ontvangen dat Bert in het ziekenhuis was opgenomen en daar ben ik toch wel een beetje van slag van geweest. een longontsteking is voor een gezond persoon al geen feestje maar voor iemand die heeft moeten staan wat Bert de afgelopen 2,5 jaar heeft moeten meemaken is het een wonder dat ik vanmorgen ( gelukkig !!! ) het bericht kreeg dat hij weer thuis was. WELCOME HOME !!!

de dag begonnen bij de benzinepomp en dat was weer een feest want voor USD 35,00 zat de tank weer zo goed als vol. moet er eerlijkheidshalve wel bijzeggen dat ik hem niet ( zoals ik thuis altijd doe ......... ) bijna had leeg gereden, daarna door naar Denny's alwaar ik heerlijk heb ontbeten met de in eerdere blogs genoemde "Moons over my Hammy" ik verzin het niet dus google het maar.

maar nu, wat te doen aan een niet werkende GPS ............ ik had gisterenavond bedacht dat ik wel naar Alamo rental car op Savannah Airport zou kunnen rijden om eens te vragen wat ze voor me zouden kunnen betekenen en ook al is het een andere vestiging, ik moet het gewoon proberen. zo gezegd, zo gedaan en het adres was makkelijk te vinden, gewoon de borden "return rental car" volgen en dan kom je vanzelf waar je moeten wezen. een vriendelijke donker witte oudere meneer liep op me af en begon de weg te wijzen naar waar ik mijn auto zou moeten parkeren. ik onderbrak hem even om te vertellen dat ik de auto niet terug kwam brengen maar dat ik in de terminal even naar de Alamo balie wilde gaan om de GPS te laten nakijken. "sure young lady" ( horen jullie dat ? ) "you can park the car in the handicap spot and walk to the terminal" dat liet ik me geen 2x zeggen en gelukkig is Savannah Airport niet zo groot dus in 5 minuten stond ik aan de Alamo balie waar 2 dames aan het werk waren, en ............. geen rij dus ik kon gelijk van wal steken. ik legde uit dat ik zelf dacht dat het oplaadsnoer kapot was en of ze voor mij even wilde checken of dat zo was. het bleek inderdaad een kapot snoer te zijn en ik kreeg per omgaande een splinternieuw snoertje aangeboden. ik was gelukkig zelf zo snugger om te vragen of ze die wel even wilde testen, en ja hoor device ging gelijk opladen en het nieuwe snoertje mocht ik kostenloos meenemen. ik helemaal bij maar niet voordat ik vroeg of ze de device zelf ook even wilde nakijken en wat denk je, die bleek ook niet helemaal goed te werken, m.a.w. zoals ik gisteren zelf al had ondervonden, je kon geen nieuw adres invoeren, dus ook geen route programmeren. alles geprobeerd maar ook de dame van Alamo kreeg het niet voor elkaar en de moed zonk me in de schoenen. er werd een andere dame bij gehaald die er blijkbaar meer verstand van had maar ook zij kreeg het niet voor elkaar DUS HET LAG NIET AAN MIJ ! en dus werd er door deze laatste dame, wat blijkbaar de manager was stante pede besloten dat ik een hele nieuwe device mee zou krijgen, geweldig, wat een service ! deze nieuwe Navi, we noemen haar vanaf nu Navi 2.0 werkt wel goed en helemaal gelukkig vertrok ik weer naar de auto maar niet voordat er mij nog werd geadviseerd om wel een klacht in te dienen voor gederft reisgenot. moet ik nog even over nadenken maar eigelijk is het wel zo want ik heb toch 1,5 dag zonder GPS gereden, ik ga er nog even over nadenken.

nu kon de dag eindelijk beginnen, om 12:00hr ........... halve dag al voorbij maar goed, alles werkt nu en ik ben blij dat ik de stap toch heb genomen om even bij ze langs te gaan want zonder zou ik nooit meer van de highway zijn gegaan. nou, ja, beetje overdreven misschien want als je maar lang genoeg blijft doorrijden kom je altijd wel ergens uit, Las Vegas of zo ? ( ook leuk en alweer veel te lang geleden ) de eerst volgende stop die in mijn nieuwe device werd ingevoerd was de Coastal Bryan Heritage Trail, een route die je kunt lopen langs allemaal colonial landmarks, heel interressant allemaal. zonder gids maar met een folder in de hand loop je van de ene plek naar de andere, ik voelde me een beetje als in North [e-38] South, maar dan zonder de soepjurken. je kunt merken dat hier alles wat met de burgeroorlog heeft te maken "well preserved" is en dat is wel begrijpelijk want een kleine 250 jaar geschiedenis is alles wat ze hebben. ik heb niet een heel groot stuk van de route kunnen doen want anders had ik de auto weer moeten pakken en ik wilde juist even iets te voet doen maar ik heb me ondankt de beperkte sites toch goed vermaakt hoor. de tour eindigde voor mij bij een schattig etablisement ( wat uiteindelijk niets met de route had te maken ) alwaar ik een soort van mini afternoon tea heb genoten. laten we het maar gelijk dinner noemen. om 16:00hr ben ik toch maar weer in de auto gestapt richting het noorden maar ver zal ik niet meer komen vandaag. ben nu in een Motel6 in Yemassee, South Carolina en dat is tot nu toe de meest shabby vestiging waar ik tot nu toe heb mogen verblijven in al mijn reizen tot nu toe maar de prijs is er wel naar. het is wel schoon maar er staat een tafel zonder stoel, er is maar 1 stopcontact in de badkamer, de verf bladderd van de muren en de waterdruk heeft zijn beste tijd gehad, rustiek noemen ze dat toch ? we overleven het wel en het is maar voor 1 nacht. morgen door naar Charleston alwaar ik "the Boone Hall Plantation and Gardens" wil bezoeken, maar daarover morgen meer. ben van plan om dan morgen einde dag uit te komen in Myrtle Beach, we gaan zien of dat allemaal gaat lukken. tot zover de do's and don'ts in South Carolina dus als je wilt weten hoe dit aleemaal afloopt moet je volgende week weer kijken ( oh nee, dat is iets anders ................ )

liefs,

Laura