Best Key Lime Pie ever

hallo lieve mensen,
hier mijn laatste verslag vanuit een heerlijk warm en zonnig Key West. het is echt de moeite waard geweest, ook al was het maar kort, de reis er naartoe langer dan het verblijf zelf en ik vanaf vandaag weer gezegend ben met een paar kapotte knietjes. wellicht kunnen Sylvia en ik samen onder het mes, 2 voor de prijs van 1 ?????
vanmorgen weer heel vroeg op nadat ik weer heerlijk heb kunnen slapen, alleen de verdomde airco ......... in de bus hier naartoe was het al een drama ( doe op de terugweg mooi een sweater aan ) hotelkamers zijn er natuurlijk hier ook allemaal mee uitgerust en ik heb hem te laat uitgezet waardoor ik in de loop van de avond een hele ontstoken keel had. toen ik vanmorgen om 06.00 uur wakker werd kon ik heel moeilijk slikken, werd gelukkig in de loop van de dag veel minder en nu is het praktisch verdwenen. airco heb ik niet meer aangezet, dan maar een beetje vochtig warm, vind het helemaal niet erg.
ontbijt hier is pas vanaf 08.00 uur dus ik ben eerst maar eens even voor een mooie ochtend wandeling gegaan. eerste bestemming was het beroemde "Most Southern Point" ( google het maar ) en hele mooie foto's kunnen maken. gelukkig maar want toen ik er 's middags langs kwam stond het afgeladen met mensen die op dat punt een foto wilde maken, je moest gewoon in de rij staan. zie je wel dat vroeg opstaan veel voordelen heeft ? vanaf dit punt ben je ook slechts 90 miles verwijderd van Cuba, derhalve is er naast de "landmark" ook een Amerikaanse Navy Basis, stonden een paar lekkere hapjes op wacht ....... voorzichtig foto's gemaakt, voor je het weet "putten ze je in jail" en daar kunnen we natuurlijk niet aan beginnen.
om 08.00 uur terug naar het hotel voor ontbijt, heel uitgebreid en heerlijk, weer waffles en bagels maar je kunt het gewoon niet NIET nemen, te lekker en de rest van de dag eet ik toch niet veel soeps. tijdens het ontbijt voltrok zich wel weer mijn ergste nachtmerrie: er zaten allemaal stelletjes die niets anders deden dan allebei de hele tijd met hun mobiele telefoon zitten klooien, lekker gezellig ook !
zelfde verhaal als je langs terrasjes loopt, en het is hier in de VS nog 10x erger dan in Nederland, iedereen, echt iedereen loopt hier met zo'n ding in zijn/haar hand, jong en oud, kinderen en bejaarden en alles wat daar tussenin zit, hand in hand lopend op straat en dan beiden met dat ding aan de gang. mensen hebben elkaar echt niets meer te vertellen. mijn collega's zouden zich hier erg thuis voelen denk ik ...... en dan heb ik het nog niet eens over al die idioten die achter het stuur ongegeneerd met dat ding zitten te bellen of weet ik veel wat ze ermee doen.
na het ontbijt heb ik ook hier de hop-on hop-off bus ( nou ja, het is hier een trolley - foto's volgen ) genomen met als eerste stop het "Hemmingway House" ik vond het geweldig, zijn boeken waag ik me niet aan maar wat een leven heeft die man gehad, geluk en drama liggen toch vlakbij elkaar. de "roaring thirties" zullen we maar zeggen en een beetje een excentriekeling, zit bij ons ook wel in de familie, toch ? huis is ook in een soort van Art Deco stijl, niet het zelfde als in Miami, maar het sprak mij erg aan. alleen al die katten in en om het huis, ik vond het maar niks, doe mij maar een hond !
en wat ik niet wist: hij is overleden op 02 Juli 1961 !!! ik zag het staan onder een enorme foto van hem met daaronder de geboorte- en sterfdag, is dat niet toevallig ? misschien ben ik wel de reincarnatie van Ernest Hemmingway, de gids vond het ook bijzonder, of in ieder geval deed hij net alsof ( leuke vent trouwens - type acteur die dit ernaast doet, "in between jobs" zo te zeggen )
de rest van de middag alleen maar rond gelopen ( en stukken met de trolley ) en weer veel, heel veel foto's gemaakt, het ene huis is nog mooier dan het andere. hier is trouwens ook een Hard Rock Cafe, dus wederom ( en bravo Sylvia, jij krijgt die dikste knuffel !!! ) een gitaartje gekocht. we kunnen ondertussen een band beginnen ......
onderweg een stuk van de beroemde Key Lime Pie gekocht, man oh man, wat is dat lekker, maar ik had net zo goed aan het meisje achter de toonbank kunnen vragen of ze het direct op mijn heupen had willen plakken ....... cheesecake to the max zullen we maar zeggen.
was rond 18.00 uur weer terug in het hotel, lekker douchen en een kleinigheidje eten. heb ook maar vast iets voor in de bus gekocht want ik moet hier eerder weg dan dat het ontbijt begint .... jammer.
ben in ieder geval van plan om weer heel vroeg op te staan dan kan ik voor ik vertrek nog even een wandelingetje maken.
morgen weer terug naar Amsterdam maar ik heb voldoende tijd om op Miami Airport nog een laatste verslagje te maken dus jullie zijn nog niet van me af en by the way ........ heel hartelijk dank voor de leuke reactie, stel ik zeer op prijs.
toedels,
Laura