never too old to have a baby

Goede morgen, de dag begon vandaag met een hele mooie verrassing want omdat ik gisterenavond in het donker ben aangekomen in Port Macquarie had ik nog helemaal niets van de omgeving kunnen zien. dit is wel een van de plekken waar in het verleden gevangenen naartoe werden gestuurd waar ik dan gelijk weer bij denk: is dat een straf dan ??? ze moesten wel hard werken, "cutting cedar" is zwaar werk, dat wel dus als je er beter over nadenkt was het voor deze mensen toch niet zo'n prettig leven geweest. het Rydges Hotel, waar ik trouwens weer een hele mooie kamer had ( zie foto ) ligt aan een prachtige baai met een jachthaven ( aangelegd door die zelfde gevangenen als waar ik het net over had ) en zelfs een watervliegtuig en dat samen met de fantastische temperatuur was weer een uitnodiging om met een take away coffee en een heerlijke muffin even aan het water mensen te zitten kijken en ik denk dat ze hier een bonus krijgen als je een hond neemt want daar liepen er zowat meer van dan mensen. er was naast het hotel een winkeltje dat alleen maar theepotjes en ander serviesgoed verkocht en mijn oog viel in de etalage op een theepotje in de vorm van een krokodil, daar moet ik meer van weten dacht ik. na een rondje in de winkel te hebben gelopen besloot ik Crocky-dil voor AUD 85,00 te kopen, weer een aanvulling voor mijn verzameling en hij krijgt een mooi plekje naast de flamingo theepot ( kom maar eens kijken zou ik zeggen ) ik had er nog wel meer willen kopen maar net als bij de magneetjes ben ik daar een beetje van terug gekomen, kopen ? prima, maar we gaan het niet overdrijven en het is dus bij 1 theepotje gebleven. de dame van de winkel had er alleen voor dat geld wel een pakje thee bij mogen doen ............ na deze impuls aankoop was het tijd om mijn vooropgezette plan uit te voeren, en dat is ta ta ta ta !!!! de dag dat ik mijn adoptiekind heb mogen ontmoeten. hij heet voluit: Maria River Road Jan ( spreek uit Yarn ) en deze naam is een combinatie van de plek waar hij is gevonden en the first name. hij is als baby koala gevonden op Maria River Road en heeft dus de voornaam Jan gekregen. de moeder is nooit gevonden en Jan heeft dus mazzel dat hij door mensen is gevonden en naar het Koala Hospital in Port Macquarie is gebracht ( dat trouwens volledig door vrijwilligers wordt gerund ) waar hij heel ziek, verzwakt en ondervoed in de late Australische zomer ( januari ) van 2019 is aangekomen. dankzij de liefdevolle verzorging is Jan er weer helemaal bovenop gekomen alleen is het nog maar de vraag of hij ooit weer in het wild kan worden uitgezet aangezien hij nooit van zijn moeder heeft geleerd hoe dat moet maar de tijd zal het leren en voorlopig zit hij veilig en wel in zijn comfortabele verblijf. het was een beetje een gedoe om het adres te lokaliseren want het ligt helemaal verscholen in een bosrijke omgeving maar met een paar extra rondjes rijden stond ik er voor de deur. eerlijk gezegd hadden ze wel een beter zichtbaar bordje voor de deur mogen plaatsen, dat had het een stuk makkelijker gemaakt. misschien kunnen ze dat laten maken met al het geld dat ik heb gedoneerd ........... oh nee, dat gaat natuurlijk naar Jan. ik had trouwens ook wel een beetje beter kunnen worden voorgelicht want ik was er uiteindelijk om 11:00hr maar later hoorde ik pas dat je beter om 08:30hr had kunnen komen omdat de koala's dan te eten krijgen en een beetje levendig worden. toen ik voor zijn verblijf stond was voedertijd alweer over en zat hij in zijn eigen Eucalyptusboom te snurken ( en dat doen ze wel 18 uur per dag ............. ) was ook een beetje een tegenvaller dat ik hem niet even mocht aaien ( of liever nog: vasthouden ) maar dat is hier ten strengste verboden dus moet ik maar wachten tot in in Australia Zoo ben ! de foto van Jan heb ik van internet gehaald want ik kreeg het niet voor elkaar dat hij me even aankeek voor een foto shoot, maar wat een schatje he ? hij is het echt hoor op de foto en hij is ook echt zo klein. heb nog een tijdje met zijn verzorger staan praten en die vertelde me een en ander over hoe zijn leven de afgelopen 4 jaar is geweest en ik werd natuurlijk heel hartelijk bedankt voor mijn donatie want daar kunnen ze heel veel goed werk mee verrichten. na een uurtje heb ik afscheid genomen van mij "kindje" en heb ik het ziekenhuis nog even bezocht maar geen patienten in behandeling op dat moment. nadat ik het hele terrein nog even was rond gelopen waar allemaal bijgebouwen staan ben ik weer vertrokken, het was met recht een bliksembezoek maar er was verder ook niet heel veel te beleven. na de middag heb ik "the Heritage Walk" gedaan en die loopt langs allemaal historische gebouwen zoals de St. Thomas kerk ( weer kaarsjes aangestoken ) en nog een aantal andere gebouwen waarvan ik de naam even niet meer weet. ze wisten vroeger wel hoe ze mooie huizen moesten bouwen, formaat blokkendoos hebben ze hier nog nooit van gehoord. tot slot ben ik nog even naar de vuurtoren uit 1879 gereden, de oudste van heel Australie en hier vandaan heb je ook een heel mooi uitzicht over Port Macquarie. door dan maar weer richting Coffs Harbour ( mijn volgende bestemming ) en dat was een prachtige rit door een en al bos en bergen met de bijbehorende slinger weggetjes waar je, als je een tegenligger tegenkomt heel erg moet uitkijken dat je niet van het padje raakt ............. maar alles is goed gegaan en er is niemand in het ravijn gestort, althans ........... niet tijdens mijn verblijf in deze omgeving. om 19:00hr aangekomen bij mijn hotel "the Breakfree Aanuka Beach Resort" maar daarover morgen meer. ik wens jullie een hele fijne dag en heel graag tot morgen.liefs, Laura