when you gotta go, you gotta go !
Door: Laura Patricia
Blijf op de hoogte en volg Laura Patricia
19 Maart 2023 | Australië, Apollo Bay
hola agimos in Holanda, todo bien por ahi ? vandaag is het zondag en voor sommige mensen is dat een dag van rust. eerlijk gezegd begon het voor mij wel zo want nadat ik om 07:00hr fris en fruitig de ontbijtzaal instapte had ik de mazzel dat er net weer van alles vers ( lees: warm ) werd aangevoerd en een aantal van die mini croissantjes hadden mijn naam op hun rug staan dus bingo, die zijn in de pocket. hoe die engelsen die gore witte bonen en borden vol met bacon en andere vette troep naar binnen kunnen werken is mij een raadsel, lijkt me niet echt gezond elke dag maar ieder zijn ding. nadat mijn buikje weer vol zat boven nog even de laatste spullen inpakken en alles klaar leggen voor een car rental bezoekje. het is een half uurtje van het hotel, zal ik het gaan lopen ? ik ben vroeg genoeg maar op het laatste moment bedacht ik me aangezien er vandaag een marathon aan de gang is en ik niet precies weet welke straten daarvoor worden afgezet. geen goed idee om het risico te lopen dat ik veel te laat aankom, laat staan dat ik dat met een grote koffer moet doen, dus nee, we pakken wel weer een taxi, receptie eentje laten bellen en toen ik beneden de deur uitstapte kwam hij net aanrijden. maar ook de taxi moest natuurlijk omrijden, het is niet anders. om 09:00hr precies werd ik afgezet voor de deur van Europcar en dan wordt het verhaal pas echt "amusant" want als er nu nog iemand is die zegt dat ik nooit iets meemaak dan kom je toch echt wel van een koude kermis thuis. ik zal jullie voor de verandering weer eens een leuk ( voel de ondertoon ) verhaaltje vertellen. picture this: Melbourne 19 maart 2023 .......... je staat met je koffer en je goede humeur bij het Europcar depot om je auto op te halen. plotseling verschijnt er een service medewerkster die je doodleuk vertelt dat de auto met GPS die je bij de boeking hebt besteld niet voorradig is. er breekt paniek uit, ogen rollen en zweetdruppels verschijnen op mijn voorhoofd maar ik probeer rustig te blijven. hoe denkt deze dame dat het in godsnaam mogelijk zal zijn om als Europese inboorling zonder GPS door dit immense land te crossen, en ja.......... een normaal mens heeft tegenwoordig een smartphone ( daar heb je dur weer hoor ........ ) maar als ik iets bestel dan verwacht ik dat dit ook geleverd kan worden en hadden ze gewoon moeten zeggen "dit kan niet" en dan had ik van tevoren iets anders kunnen verzinnen. ik word een beetje kribbig en vraag of ze niet een losse GPS heeft maar die gebruiken ze al helemaal niet meer. ze heeft wel een ander briljant idee: ik moet maar even naar de overkant naar Avis lopen om te vragen of zij wel de gewenste auto op stal hebben staan en mijn travel agent maar even bellen en vragen of zij de voucher dan kunnen overnemen en tussen 2 haakjes: Melbourne zondagochtend 09:00hr is gelijk aan Amsterdam zaterdagavond 23:00hr dus ja hoor, die nemen dan wel even op !!! maar wat krijgen we nou, moet ik dat dan ook nog eens zelf doen ? hoe kunnen ze iemand die van zo ver komt dat aandoen ? de medewerkster is echter niet te vermurwen en er zit niets anders op dan het toch zelf maar te proberen en steek de straat over. al snel heb ik in de gaten dat de dame achter de balie bij Avis geen idee heeft waar ik het over heb. hoezo voucher overnemen, van de concurent zeker ? ik zie haar denken "zijn ze bij die Europcar nu helemaal van lotje getikt ?" ik met het lood in mijn schoenen weer terug naar Europcar en zie mijn hele trip al in duigen vallen maar het liep toch anders want ik weet niet hoe het heeft kunnen gebeuren maar er schijnt in de 10 minuten dat ik ben weg geweest net iemand een auto met GPS te hebben ingeleverd. het heeft me een halve hartverzakking gekost maar wederom komt alles toch nog op zijn pootjes terecht en krijg ik een bijna splinternieuwe MG HS 2.0ltr SUV automaat mee met ingebouwde GPS en nou vraag ik je, is dat niet precies wat ik besteld had ? op het moment dat het allemaal speelde was ik wel even uit mijn humeur maar besef me ook wel dat de dame achter de balie er verder niets aan kon doen dat de travel agent in nederland deze "kleinigheid" had vergeten. gelukkig is alles toch nog opgelost en ik heb haar welliswaar met frisse tegenzin hartelijk bedankt dat ze het toch "voor elkaar heeft gekregen" om mij de gewenste auto te bezorgen, eind goed, al goed. het enige wat nu nog verkeerd was was het stuur aan de andere kant en de GPS die ik nu met mijn linkerhand moest bedienen, beetje onwennig maar dat komt vast goed. binnen 10 minuten reed ik weg van de crime scene waarna ik er door de eerder genoemde marathon toch nog meer dan 30 minuten over deed om de stad uit te komen. op naar Ashwood, naar Theo en Cecilia en daar kwam ik ondanks alles toch nog rond 11:00hr aan en met GPS was dat natuurlijk heel makkelijk te vinden. Theo was op dat moment alleen thuis en ik werd heel hartelijk verwelkomt. het was alweer 7,5 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst hebben gezien en toen ze een aantal jaren geleden in Nederland waren heb ik ze vanwege omstandigheden net gemist maar des te leuker om hem nu weer te kunnen omhelzen. Cecilia was er nog niet want die doet, net als Corrie allemaal werkzaamheden voor de kerk dus die zou pas later thuis komen. waar hebben we het allemaal over gehad ? nou, vooral over vroeger, onze ouders ( voor niet familieleden: onze moeders waren zusters ) en ondanks dat zijn nederlands nog best goed is, verstaan doet hij alles maar spreken zie je hem af en toe even nadenken dus we hebben bijna het hele gesprek in het engels gevoerd, hij met die heerlijke platte tongval en je neemt dat al heel snel een beetje over dus mij hoor je niet klagen. ondertussen was Cecelia thuis gekomen en ook met haar was het alsof ik ze vorige maand nog had gezien, heel erg fijn en ook zij is een heel prettige gesprekspartner, en ook heel geinteresseerd in mij. en Stefan, mocht je dit lezen: weet je dat je daar ( nog steeds ) aan de muur hangt ? je hebt wel een heel speciaal plekje in hun hart want dat heb ik nog niet voor elkaar gekregen hoewel er ook de vorige keer plenty foto's zijn gemaakt maar dat even terzijde. eten was er ook weer in overvloed en ik ben goed vol gestopt en kreeg ook voor onderweg nog e.e.a. mee, lekker hoor. om 17:00hr ben ik weer vertrokken aangezien ik 's avond alweer een hotel geboekt heb staan in Apollo Bay ( 3 uur rijden ) en ik wilde er voor het donker zijn. het was een prachtige rit gedeeltelijk door de bergen maar wel met een d-tour/omweg wat weer tot gevolg had dat ik toch nog een stuk in het donker door de bergen heb moeten rijden, nou ja, dat was niet de eerste keer en zal ook zeker niet de laatste keer zijn. benzine tank zit gelukkig voorlopig nog vol ........... maar ook dat wordt weer spannend gezien mijn track record, we gaan het meemaken. moest onderweg wel plotseling heel erg nodig een kleine boodschap doen maar midden in de bergen is natuurlijk geen restroom of tankstation, laat staan een dames toilet met poederruimte ........... er zat maar 1 ding op, how primitive en wat verschrikkelijk dat ik dit met jullie wil delen, zo nodig moest ik nou !!! maar ik zeg altijd "when you gotta go, you gotta go ............ om 20:30hr stond ik voor de deur bij het Best Western hotel en omdat het donker is heb ik nog helemaal niets van de omgeving kunnen zien, ik weet alleen dat het aan zee ligt ( de naam verraadt dat waarschijnlijk voor de meesten van jullie al ? ) maar we gaan het morgenochtend zien, ik zet de wekker weer vroeg. laterrrrrrrrrrrrrrrr liefs, Laura
-
19 Maart 2023 - 14:40
Anja Haages:
Hoi Laura, wat een verhaal weer!
Maar wel leuk om te lezen!.
Veel plezier nog.
Groetjes Anja.
-
19 Maart 2023 - 15:53
Sylvia:
Ha die zus!
Dat was weer even flink stressen[e-1f631]
Maar gelukkig kwam alles weer op zijn pootjes terecht.
Wat fijn dat je zo gastvrij ontvangen bent door neef Theo.
tot morgen maar weer[e-1f917]
-
19 Maart 2023 - 19:47
Marloes:
Jemig inderdaad stom geregeld bij die juffrouw ,maar gelukkig goed gekomen
weer heerlijk om te lezen.kijk uit naar morgen……later
-
20 Maart 2023 - 14:33
Meta:
Hoi Laura, wat een spannend verhaal weer.
Je hebt beslist een engeltje op je schouder zitten.
Laat het daar maar zitten deze reis komt misschien nog van pas.
Goede reis verder en op naar het volgende verhaal.
-
21 Maart 2023 - 22:42
Theo Griepink:
Laura, Cousin, I knew you are a world traveler, but didn't know you're a writer as well. And an entertaining one at that too. I'm impressed. Where do you find the time and energy after all that travelling. Well done. I enjoyed the story and the attention to detail.
I'm glad we spend a little time together. Now, please enjoy your time in our beautiful Australia. Catch up another time.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley