knock, knock, who's there ?

goede morgen,
de ochtend begon vandaag weer om 05.00 uur, we gaan terug in de tijd ......... maar niet erg hoor, ben toch een ochtendmens en dan kun je lekker rustig aan doen. ben om 07.00 weg gereden vanaf het motel in Jackson en heb nog een rondje door de stad gemaakt. niet echt een standaard hoofdstad, meer een country village met een paar imposante gebouwen dus na een klein uurtje had ik dat wel gezien.
door naar Vicksburg en een ieder die de geschiedenisboekjes nog kent ( voor mij was het erg lang geleden ....... ) weet dat zich hier een aanzienlijk deel van de Amerikaanse burgeroorlog heeft afgespeeld, compleet met de slagvelden die wij alleen uit films kennen.
als je zoals ik vaak in Amerika komt ( oh, wat ben ik toch een opschepper ! ) moet je toch z'n minst iets afweten van de geschiedenis.
ben als eerste naar het Visitor Information Center gereden voor wat achtergrond informatie en ik werd allerhartelijkst ontvangen door een aardige jonge man die ruim te tijd nam om me het een en ander te vertellen. hij deed voorkomen verrast te zijn dat zo'n ( relatief ) jonge dame interesse had in deze materie ( de meeste bezoekers zijn blijkbaar bejaarden ....... excuus, gepensioneerden ) maar volgens mij had hij een major in drama .......... ik vond het wel amusant en speelde de scene gewoon mee.
ik ben begonnen bij het National Military Park waar het heuvelachtige landschap in 1863 decor was van een van de meest bloedige gevechten uit de Amerikaanse geschiedenis. er staan meer dan 1000 monumenten op het park en die kun je onmogelijk allemaal bekijken dus ik ben met een plattegrond in de hand gewoon maar gaan lopen. er zit ook een enorme begraafplaats bij en hier heb ik me in een soort van golf karretje naartoe laten brengen want het park is zo groot dat dit anders niet te doen was geweest. hier liggen de overblijfselen van meer dan 17.000 soldaten en het aanzicht op al die graven was indrukwekkend maar het is te droevig voor woorden, al die jonge mannen, allemaal voor niets vermoord !
na het park ben ik de scenic route door het historische centrum gaan rijden. buiten een een aantal mooie gebouwen zijn er ook veel crafts winkeltjes en art galleries ( Marloes, je zou je hier zeker vermaken ) en als er niet zoveel auto's zouden rijden en/of geparkeerd zouden staan zou je denken dat je 150 jaar terug in de tijd bent gegaan, redelijk authentiek allemaal.
had ook nog bedacht om het McRaven House te bezoeken, "Mississippi's most hounted house" maar dat werd een beetje een tegenvaller. ten eerste was er helemaal niemand bij de ontvangst en ik vond het een beetje raar om zomaar door te lopen. ik heb nog wel geklopt en geroepen maar blijkbaar waren ze aan het schoonmaken of wat dan ook, er kwam niemand tevoorschijn. ben om het huis heen gelopen maar ook daar was niemand te bekennen en dat terwijl er op de parkeerplaats wel een aantal auto's stonden, heel vreemd ( over spookachtig gesproken ....... ) het zag er bij nader inzien nou ook niet heel erg uitnodigend uit, een beetje vervallen ( ben natuurlijk verwend na gisteren ) dus na een kwartiertje ben ik weer weg gegaan en het is niet dat ik er nou een uur voor heb moeten omrijden dus de schade bleef gelukkig beperkt.
tijd voor de lunch en die is genuttigd op een terras in het centrum waar ze maar wat blij waren met de klandizie want verder was er bijna niemand ....... uiteraard weer moeten uitleggen dat Amsterdam niet in Denemarken ligt en daarmee heb ik weer een goede daad verricht, toch ? ( aardrijkskundelesje voor de serveerster )
ondertussen was het al 14.30 uur en ik moest nog bijna 200 miles naar Shreveport, hup de auto in en gassen. je mag hier op de snelweg 70 miles rijden maar je wordt ingehaald door vrachtauto's en dat verbaasde me toch wel enigszins aangezien de boetes voor te hard rijden hier niet "avant le chat" zijn. ik waag me daar niet aan en hou me netjes aan de snelheid want ik wens niet ( alweer ....... zoals vorig jaar ) te worden aangehouden door de plaatselijke Bromsnor.
ondertussen was het wel een beetje gaan regenen maar de temperatuur zakte er niet echt van, het is nog steeds bloedheet. ik voelde aan de auto dat er ook af en toe een kleine windvlaag ontstond ( hoe zat het ook weer met het tornado seizoen ? ) twee handjes aan het stuur dan maar. vlak na mijn vertrek uit Vicksburg ben ik de staatsgrens naar Louisiana weer over gestoken en de volgende stop was in Monroe alwaar ik even een korte pauze heb genomen samen met mijn nieuwe vriend Iced Caramel Macchiato, kan ik iedereen aanbevelen, erg lekker.
aankomst in Shreveport was rond 17.00 uur ( hoe krijg ik het voor elkaar ? goede planning al zeg ik het zelf ...... ) en wederom geen probleem om een motelkamer te boeken. viel me op de laatste 3 motels allemaal worden gerund door Indiase mensen maar dat kan ook toeval zijn. de man aan de balie was wel een beetje moeilijk te verstaan, zat voor mijn gevoel in een scene van "Moeder wat is het heet" ( kent iemand dat nog ? ) maar met handen en voeten kom je een heel eind.
kamer is prima, heel groot deze keer en extreem schoon ( die van gisteren had beter gekund ....... ) dus ik ben weer helemaal in mijn nopjes en diner is served !
dikke knuffel, Laura