I see dead people

goede morgen en welkom in New Orléans,
dit zou een van de hoogtepunten van mijn reis moeten worden en wat ben ik blij dat het goed heeft uitgepakt. op dit moment is het hier 18.00 uur en ik heb een hele drukke dag achter de boeg. vanmorgen heb ik "uitgeslapen" en wel tot 07.00 uur, had geen wekker gezet omdat ik dacht, ik ben toch weer om 05.00 uur wakker maar nee hoor, ik begin blijkbaar al aan het tijdsverschil te wennen dus snel even douchen en dan back on the road again. in het spitsuur richting New Orléans maar dat was eigenlijk een eitje, zoals ik al eerder heb aangegeven, de Amerikanen rijden, hoe druk het ook is heel erg sociaal, daar kunnen ze in Nederland nog iets van leren. niemand snijdt je de weg af en iedereen laat je ertussen als dat nodig is, een verademing.
de rit duurde ongeveer 40 minuten en gaat d.m.v. enorme lange en hoge bruggen over Lake Pontchartrain en dwars door het Bayou Sauvage National Wildlife Refuge ( 23.000 hectare moerasland ) waarna je uitkomt in downtown New Orleans. en toen moest er een parkeerplek worden gevonden ........ een uitdaging dacht ik van tevoren maar ook dit was een makkie. ik had bij de receptie gisteren een aantal folders gepakt, o.a. eentje van de hop on, hop off bus. lekker toeristisch maar een geweldige manier om in een korte tijd zoveel mogelijk van een stad te zien. in deze folder stond dat er naast de ticket office een hele grote parking was en daar heb ik maar op gegokt. de parking was, omdat het nog vroeg was bijna helemaal leeg en een plekje was snel gevonden. nog even betalen bij de parkeer automaat en ik dacht nog, je zal toch niet met alleen met een telefoon kunnen betalen ......... dan heb ik echt een probleem maar je kon gelukkig ook met je credit card of cash geld betalen en dat voor maar USD 5,00 voor de hele dag, dat viel niet tegen.
de tour begon pas om 09.30 uur maar de kassa was wel al open en een kaartje was daarmee in the pocket. er waren op deze eerste tour van de dag maar 3 passagiers aan boord en je geloofd het niet maar de andere 2 waren ook Nederlanders ........ maar de tour guide genaamd Linda, een vrolijke dame van rond de 50 schat ik vond het alleen maar leuk. ze had een behoorlijk southern accent maar was heel goed te verstaan en ze begon enthousiast haar verhaal af te steken, haar klep stond niet stil ( en dat bedoel ik alleen maar positief ) de rit begon bij the visitor information center en voer daarna gelijk door naar Canal street, dit is een enorme brede laan waar alle bekende straten op uitkomen ( zoals bijvoorbeeld Bourbon street maar daar kom ik later nog op terug ) en komt dan uit bij the Mississippi rivier waar alle riverboats ( ook wel paddlewheelers genoemd ) liggen en deze herken je gelijk aan het enorme waterrad, eigenlijk zijn het gewoon drijvende casinos en het ziet er volgens mijn nog net zo uit als in 1880 ........ ehhhhhh stel ik me zo voor ( oeps, dat ging bijna mis )
ik heb eerst een hele rit in de bus uitgezeten, die duurde ongeveer 2 uur maar die vliegen voorbij want er is zoveel te zien. prachtige architectuur in voornamelijk Franse stijl met van die gietijzeren verandas, een historische tramlijn, leuke straatjes waar je uren kunt ronddolen en het French Quarter barst echt van de stalletjes en eettentjes met live muziek, je weet gewoon niet waar je moeten kijken.
Linda vertelde honderduit en natuurlijk ging het ook over het drama van huricane Katrina in 2005 waarvan ze zelf ook slachtoffer is geweest. complete huis kwijt en pas 6 maanden erna konden ze weer terugkomen en moesten toen helemaal opnieuw beginnen, het zal je maar gebeuren.
de tour ging ook langs de Superdome waar ten tijde van de ramp zoveel mensen naartoe zijn gevlucht. als je er langs rijdt zie je pas wat een enorm stadion het is. er kunnen bijna 75.000 mensen in en toevallig was er gisteren een nogal belangrijke American football wedstrijd tussen de New Orleans Saints en de Dallas Cowboys ( auditie komt steeds dichterbij ....... ) blijkbaar was het een gekkenhuis.
heb ook nog een bezoek gebracht aan de Lafayette Cemetery waar je de meest oude en grote bovengrondse grafmonumenten kunt vinden en ondanks dat ik het al veel in films voorbij heb zien komen ( denk bijvoorbeeld aan: Easy Rider ? ) was het toch een belevenis, jammer dat er niet een live begrafenis ( rare woordkeuze ? ) aan de gang was want dat schijnt een enorme gebeurtenis te zijn en helemaal niet droevig. iedereen die dat wel eens op tv heeft gezien, compleet met processie en jazzband ( kijk maar eens op Youtube ) begrijpt wat ik bedoel, dus niet creepy ok ? volgens de tour guide schijnt het er ook te spoken maar ik heb niemand gezien ......... jammer !
feitje: acteur Nicolas Cage ( enige goeie film die hij ooit heeft gemaakt blijft toch "Face off" ) heeft er ook een graftombe, beetje moderne versie maar toch ....... en nee, hij is nog niet dood maar blijkbaar is hij graag ( net als een slimme meid ) voorbereidt.
de wandeling door Bourbon street vond ik echt een hoogtepunt, zo herkenbaar en nou loop ik er zelf ........... geweldig ! het was einde van de middag en alle tentjes begonnen al met de live muziek en dat was ontzettend leuk om te zien en horen. en ja hoor, hier zit ook het HRC en die heb ik weer een magneetje lichter gemaakt, ze waren blij met me.
jammer dat ik niet nog een dagje extra kan blijven maar de tijd dringt en morgen zijn de plantages aan de beurt, ga dadelijk de folders nog even bestuderen, morgen volgt dan het verslag.
oh ja: breaking news: ben op de terugweg aan de dood ontsnapt ....... er reed schuin voor me op de derde baan een of andere dombo met een pick-up truck volgeladen met verhuisgoederen, waaronder een aantal matrassen en bovenop de hoogste brug kwam de wind onder de matrassen. de eerste vloog vervolgens door de lucht in de laadbak van de pick-up truck naast hem. ik reed op de eerste baan en een tweede matras vloog rakelings over mijn auto, ik schrok me dood. gelukkig voor mij dat ik de dans net ben ontsprongen maar ik heb geen idee hoe het is afgelopen met de auto's achter mij, het gaat allemaal zo snel en ik kon in mijn achteruitkijkspiegel niet meer zien of er zich echt een drama heeft afgespeeld want ik hield in een reflex mijn ogen in eerste instantie op het verkeer voor me en na een paar seconden ben je alweer te ver weg maar ik hoop dat het met een sisser is afgelopen.
tot zover New Orléans, ik kan het echt iedereen aanbevelen en ik heb nog zoveel dingen gezien die ik nu niet heb genoemd maar anders wordt het echt een boekwerk, komen we wel over te praten als ik weer terug ben. ga nu even een hapje eten en nagenieten van deze fantastische dag. salut et bon nuit ( voor mij dan ! )
liefs, Laura