dansen op een vulkaan

wow, wow en nog eens wow !
dat is wel hoe ik deze dag in 1 woord kan beschrijven want ik heb vandaag wel iets heel bijzonders gedaan.
de dag begon rustig aan met het ontbijtbuffet en dat was zoals gebruikelijk weer prima in orde en dit keer was het de beurt aan toast met een gebakken eitje dat zich prima had gedragen in de pan, heerlijk !
de mini croissantjes, dus dan moet je er wel 2 nemen ......... zijn hier ook niet te versmaden en ik had mazzel want er kwam net een nieuwe schaal aan dus ze waren nog lekker warm ook en al dat verse fruit is ook een must dus daar had ik ook weer een bordje vol van, vooral de ananas, die is hier volgens mij zo van de boom.
om 10 uur was het op naar de botanische tuin en die was zo gevonden, maar tien minuten lopen vanaf het hotel.
het heet de Jardim Antonio Borges ( dus niet jardin met een n ) en het is een botanische stadstuin opgezet door de naamgever van het park en was klaar in 1861 ( wat een mooi jaartal ) met paden, grotten en zeldzame exotische planten en bomen. het is wel jammer dat het grootste gedeelte nog niet in bloei stond maar je kunt je er misschien wel iets bij voorstellen. ik heb zoveel mogelijk foto's gemaakt en die spreken eigenlijk voor zich. oog eyecatcher is toch wel de enorme Ficus boom aan het begin van het park waarvan de wortels die boven de grond uit groeien zo groot zijn als een klein voetbalveld, enorm gewoon. verder heel veel verschillende soorten varens en palmbomen, de een nog mooier dan de ander. de bloemen, zoals gezegd kwamen nog niet overal goed uit de verf maar wat wel in bloei stond was werkelijk prachtig en in de meest mooie kleuren. het schijnt trouwens vanaf eind juni op het gehele eiland een oase van blauwe hortensias te zijn, ik heb de foto's gezien en het is echt niet normaal ( Google maar even )
na 2 uurtjes ben ik doorgelopen naar de haven om weer even een kopje koffie te drinken en lekker mensen te kijken.
afgelopen nacht had het weer vreselijk geregend maar nu was het heerlijk zonnig en dat gaf me goede hoop voor de excursie van vanmiddag naar de vulkaan. even voor 2 uur uur meldde ik me bij de plaatselijke VVV waar 2 bussen stonden te wachten maar geen van beide was voor mij bedoeld, what the ........ ? even vragen dan maar. de dame achter het loket zei zoiets als "busje komt zo"
kwart over 2 kwam het "busje" voorrijden en dat was me dur eentje, en deze "big truck" had in Churchill geen slecht figuur geslagen, je weet wel, die monstertrucks in noord Canada met de ijsberen ? ( of kijken jullie niet naar Floortje Dessing ? ) alleen deze was blauw.
de deur ging open en wat schertst mijn verbazing ? de gids was de zelfde als die van vrijdag, en ze herkende me nog, leuk !
de rit ging richting het westen van het eiland, gelijk de hoog de bergen in en de eerste stop was gelijk een beauty, het uitkijkpunt op de Lagoa Azul en de Lagoa Verde, de voormalige vulkaan krater die aan elkaar verbonden zijn door een brug en de naam zegt het al, het ene meer is blauw, het andere groen al was dat vandaag niet heel goed te zien ( check internet maar even ) dan moet het nog veel zonniger zijn. gelukkig geen mist boven het water ( zoals afgelopen donderdag toen de 2 zusjes van de vorige excursie er waren geweest - die hadden geen bal gezien ) dus het zicht was in 1 woord geweldig ( inclusief de selfies )
volgende stop was Cete Cidades, zeven dorpjes aan elkaar verbonden en geleden onder in de krater, leuk om even rond te lopen en ook een gek idee dat je op de bodem van een vulkaan staat.
vanaf dat moment was het off road, now the big truck makes sense ! en voor de mensen die net hun lunch achter de kiezen hadden ......... hand voor de mond en goed vasthouden dan maar. hoe hoger we de bergen in gingen, hoe smaller en slechter de paden werden maar mij hoor je niet klagen hoor, no problemo. over de toppen van de krater kwamen we bij het ultieme uitkijkpunt en raadt eens wat de chauffeur toen zei: "wie wil er bovenop de truck staan zodat je nog hoger staat ?"
nou, dat laat ik me natuurlijk niet 2x zeggen, trappetje op en hopla, ik sta binnen 30 seconden bovenop de big truck, prachtige foto's gemaakt maar naar beneden was toch even spannend. gelukkig ben ik ook weer heelhuids beneden gekomen maar wat wil je dan ook, als je uit een vliegtuig kunt springen en over de bogen van de Sydney Harbour Bridge kunt lopen is dit een eitje !
de rit naar beneden was ook weer een uitdaging maar ik hou er wel van, mensen achter me hoorde ik af en toe een gilletje slaken .........
ondertussen was het alweer bijna 7 uur geworden en na een bezoekje aan de plaatselijke ananas boerderij met het bijbehorende ananas ijsje werd de terugweg ingezet over de snelweg en om 07.30 precies zette de truck ons weer af bij de VVV en een dikke knuffel voor de hostess.
nog even iets te eten scoren, hoewel, zondag zijn de supermarkten hier dicht, was jezt gemacht ? gelukkig zie ik een reclamebord van Subway, nou dat moet dan maar weer ( nee hoor, jammie !!! )
dan op een holletje naar huis, eh sorry hotel and dinner may be served !
bon apetit to me
liefs, Laura