Tomeeto, tomahto, poteeto, potahto ........

hallo iedereen, daar zijn we weer
vandaag was even een dag terug in de tijd. vanmorgen ben ik vanaf Mansfield naar Amish country gereden en na een stuk snelweg naar Wooster ben ik er daar afgegaan om aansluitend verder binnendoor te rijden via Apple Creek, Fredericksburg, Holmesville en Millersburg om een stop te maken in Berlin, een uitgesproken Amish stadje dus je komt ze daar dan ook van alle kanten in het wild tegen.
het was een prachtige rit ( met de hulp van mijn vriendje Navi ) door de schitterende natuur van Ohio, de Buckeye State . beetje rare naam vind ik, dan hebben ze voor bijvoorbeeld Florida een leukere bijnaam bedacht: the Sunshine State, of voor California: the Golden State en zo kan ik nog wel even doorgaan.
over namen gesproken, ik ben op deze reis al wel 10 verschillende "Creeks" tegen gekomen: Potato Creek, Apple Creek, Sugar Creek, Walnut Creek, Pine Creek en ik ben er nog velen alweer vergeten maar het viel me gewoon op.
het was vandaag trouwens weer een prachtige zonnige dag, de temperatuur zal zeker 20-25 graden zijn geweest, in de zon zelfs nog wel meer en daar bof ik toch maar mee zo eind september ( bijna oktober ........ ) maar ik had nog wat tegoed van 3 maanden geleden dus als je het mij vraagt is het precies wat het moet zijn, toch ???
Berlin is een echt crafts stadje. Marloes, jij zou je hier wel thuisvoelen, als ik een grotere rugzak bij me had zou ik een mooie quilt voor je meenemen - neem je genoegen met een foto ? en alles is Amish gerelateerd van de 19e-eeuwse plattelandskleding ( zelfs kleine kinderen en baby's ) en het traditionele ambachtswerk tot de Duitstalige namen van de winkels en restaurants aan toe, maar ik kan me toch niet onttrekken aan het feit dat het voor deze mensen ook heel veel geld oplevert want het wemelde er van de toeristen ( moi aussi ........ ) ik had me van tevoren een beetje ingelezen en was me er dan ook van bewust dat je niet zomaar foto's kan maken van iedereen maar ik heb het stiekem toch gedaan al was het vaak van de zij- of achterkant - soms per ongeluk eentje van voren. het gekke is echter dat ik ook Amish ( vooral vrouwen ) heb zien autorijden ....... het moet niet gekker worden, maar 95% was toch van de oude garde met paard en wagen of met de fiets. je kunt je gewoon niet voorstellen dat mensen dit vrijwillig "ondergaan" maar het is nu eenmaal een cultuur zoals die bij ons ook bestaat, bijvoorbeeld op de Veluwe of in Zeeland ( of in Amsterdam West .......... )
bij het winkelpersoneel is het een mix van 80/20 en ik weet niet of dat nou is omdat de oudere kinderen en jong volwassenen niet zo gekleed willen gaan of dat het ingehuurde outsiders zijn, ik denk zelf het eerste maar het blijft een opmerkelijk gezicht.
ik heb trouwens voor het eerst salt water taffy gegeten, dat zijn een soort toffies, maar dan niet zo zoet, erg lekker maar mijn grote vriend tandarts Jan zou er een nachtmerrie van krijgen ( alleen roken vind hij wellicht nog erger ......... ) en het meest heerlijke ijs wat je maar kunt bedenken, daar kunnen zelfs Ben & Jerry bijna niet tegenop dus Lia, pak een vliegtuig en kom als de wiedeweerga hier naartoe want je weet niet wat je meemaakt ! ( ik heb er een foto voor je van gemaakt ............. )
ik heb zeker 3 uur rondgelopen want er was zoveel te zien, al ben ik zelf geen knutselaar. voor ik het wist liep het tegen 15.00 uur en de bedoeling is dat ik elke dag zo rond 18.00 uur in een motel ben. dat moest ik natuurlijk nog wel even zoeken en ik had eigenlijk nog geen idee waar ik vandaag wilde eindigen. ik heb Navi maar gevraagd me naar Charleston, West Virginia te brengen, dat is een mooie afstand richting Atlanta. wel een beetje om maar deze reis zit vol verrassingen dus ik plan alles een beetje met de dag en ik weet nu al, New Orléans ga ik zeker niet halen ....... niet erg hoor, tot nu toe vind ik alles geweldig en je moet dromen houden voor een volgende keer.
vlak voor Charleston heb ik de auto even aan de kant gezet en Navi gevraagd me naar het dichtstbijzijnde Motel 6 te brengen en dat was ook weer snel gevonden. kamers te over, daar was ik ook niet bang voor deze tijd van het jaar maar je weet maar nooit, het zou me ook niet verbazen als het een keer bij de eerste poging niet lukt. vooruit boeken heeft in mijn geval geen zin omdat ik altijd de dag zelf pas beslis welke kan ik op ga rijden, we gaan het meemaken.
morgen vast weer een prachtige dag, de vooruitzichten zien er goed uit als ik CNN tenminste mag geloven - al gaat het hier eigenlijk alleen maar over die senator met z'n losse handjes.
morgen eerst even langs de benzinepomp want ik reed de laatste 10 miles alweer in het rood ............ komt dat je bekend voor Lia ???
gelukkig zijn er om de paar afslagen tankstations dus ik zal het niet zover laten komen en nu ik hier voor de deur sta kan ik zelfs nog 25 miles ( = 40 km ) rijden tot de tank helemaal leeg is dus geen paniek.
diner is vandaag een turkey wrap en een liter koffie ( alles is groot hier ) want na dat ijsje van vanmiddag moet ik een beetje inbinden.
morgen weer zo'n dag mag ik hopen.
PS: Philips & Corrie, veel plezier in Oslo en de groeten aan Petra & Odd
liefs, Laura