twelve apostles in the ocean, or not ?

G'day G'day my friends, wat is het leven toch leuk, zeker als je on the road bent ( vind ik tenminste ) en vandaag was weer een reis vol verrassingen, deze keer alleen maar fun fun fun ! vanmorgen vertrokken vanuit Warrnambool, vind het nog steeds een aparte naam en ik heb het als history geinteresseerd persoon even opgezocht ( voor de genen die het ook willen weten, lees door ( en anders skip je maar een alinea ) de naam stamt af van Mount Warrnambool, wat een oude vulkaan is en van de stam Aboriginals die er al ruim 35.000 jaar wonen ( zo lang al ? ja, zo lang al ) het gebied is in de 16e eeuw ontdekt door de Portugezen ( ook van die lekkere gasten ! ) die naar zeggen als eerste Europeanen ( lees: walvisvaarders ) voet aan land zette, maar de Britten vonden rond 1840 dat het genoeg was geweest en hebben het land ingepikt ( wat een verrassing ) en dat was natuurlijk niet zulk goed nieuws voor de locals ........... om het maar zacht uit te drukken. the Victorian Goldrush van midden 19e eeuw bracht grote welvaart en rond 1883 werd de plek uitgeroepen tot een stad waarna het balletje ging rollen en de stroom mensen bleef komen. zo, genoeg history voor vandaag en terug naar de tijd van nu: de dag begon bij het tankstation want de rit van vandaag was rond de 160 km en aangezien de meter nog 200 overgebleven km's aangaf dacht ik, laat ik eens uit mijn comfort zone stappen en bijtijds gaan tanken. blijft een raar gevoel om te gaan tanken als het niet nodig is ........... nee hoor geintje, het was de juiste beslissing zeker als je niet weet wat er onderweg nog gaat gebeuren ( ik word nog eens verstandig op mijn oude dag ) bij de locale M nog een koffie en een muffin gehaald en de dag kon beginnen. wel eerst even een flashback want gisteren kwam ik langs Princetown waar "the Twelve Apostles" met hun voeten in de oceaan staan en die wilde ik toch nog even bezoeken. dat betekende dat ik wel even een stuk terug moest rijden maar geen probleem want er zit ook een achteruit op deze auto en in sneltreinvaart reed ik richting Princetown. onderweg nog even een stop gemaakt bij een andere rotsformatie in zee, genaamd "the London Bridge" welke verdacht veel lijkt op "the Natural Bridge" op Aruba maar dat ter zijde. door naar de beroemde limestone rotsen en die steken vlak voor het zandstrand van het national park Port Campbell op uit zee. onder invloed van de almaar beukende golven is op 3 juli 2005 een vijftig meter hoge rots uit deze rij ingestort. Sindsdien staan er nog acht rotsformaties overeind maar die vormen alsnog een belangrijke toeristische attractie ( ja, vandaag speel ik de toerist ) foto's en een filmpje gemaakt, nog wat rondgekeken in het informatie centrum, slash giftshop en de eerst buit is binnen hoor ........... get the picture ? maar we moeten verder en de rit vervolgde richting binnenland de bergen in. wat een prachtige rit maar aangezien ik dit gedeelte van de reis niet in Warrnambool ben begonnen maar in Princetown werd het toch weer een beetje anders dan in de reisbeschrijving van de travel agent stond vermeldt. avontuurlijk is een woord wat duidelijk op mij van toepassing is en had ik echt niet zonder GPS kunnen doen want de rit voerde me door nog kleinere gehuchten als dat ik op de originele rit zou zijn tegen gekomen, en ook geen uitval zoals ik een paar maanden geleden in de VS had, Navi-Aussi heeft me niet in de steek gelaten en ik heb er ook zeker geen spijt van dat ik deze route heb genomen als wat het af en toe wel spannend omdat ik op weggetjes terecht kwam waar ik soms wel 30 minuten geen enkele andere auto tegenkwam, alleen landbouw bedrijven en veel, heel veel grazende karbonaadjes ............ enige nadeel was dat de ontvangst van de radio af en toe haperde maar een kniesoor die daarop let. via Cobden, Mortlake, Worndoo, Lake Bolac en Dunkeld dook ik Grampians National Park in en daar ging het echt de bergen in. ik weet niet precies hoe hoog ik uitkwam maar volgens mij kwam ik zo goed als bij de top van Mount William en die is bijna 1200mtr. maar naar boven betekend ook weer naar beneden want aan de voet van de berg ligt Halls Gap en dat is de plek voor mijn volgende overnachting. en wat een timing, rond 16:30hr reed ik het dorp in en dat is alsof je een filmset betreedt. schattige winkeltjes die zo uit Dr Quinn Medicine Woman zou kunnen komen maar dan met parkeerplaatsen voor auto's in plaats van eentje voor je paard. voordat ik naar het hotel ging ben ik nog even naar de plaatselijke supermarkt ( nou ja, meer een convenience store ) en grappig genoeg hoorde ik plotseling iemand Nederlands praten. ik draai me om en zie een jong stel discussieren over welke soort yoghurt ze moeten nemen. ik loop er naartoe, al was het alleen maar omdat ik ook yoghurt wil kopen en zeg dan "hallo, alles is anders dan in Nederland, niet waar ?" en het gesprek is begonnen. het stel is op huwelijksreis en kwam vanmiddag vanuit Adelaide gereden, "dat is toevallig" zeg ik "daar ga ik morgen naar toe" we praten een paar minuten over koetjes en kalfjes en dan loop ik door naar d kassa waar een vriendelijke dame me al staat op te wachten. de noodles, de yoghurt en een zgn oat slice in peach mango smaak ( die heb je in Nederland ook ) nu nog een kamer met een waterkoker and I'm sett for the night ! Comfort Inn Country Plaza was ook snel gevonden maar zodra ik de parkeerplaats oprij, en je zult het niet geloven, zie 2 kangaroos langs hoppen, gewoon in het wild. ik schrik in eerste instantie maar heb gelukkig de snelheid van een schildpad en parkeer de auto voorzichtig voor de receptie. nadat ik nog even snel een foto van de Joey ( dat is een baby kangaroo ) en zijn/haar moeder maak loop ik de receptie binnen en binnen 10 minuten open ik de deur van mijn, mag ik wel zeggen appartement met uitzicht op het bos en wederom een aantal kangaroos. wat zou hier nog meer allemaal zitten, waar zijn de lieve schattige slangen en spinnen ? of in ieder geval een loslopende emoe ? we gaan morgen maar even een rondje maken, wie weet wat ik dan allemaal tegenkom. voorlopig voel ik me als een prinses op de erwt met deze sprookjeskamer, dat heeft Kees the travelguy goed gedaan ! ik zal hem als ik terug ben een groot compliment geven, is weer een goedmakertje voor de niet bestelde GPS zullen we maar zeggen. ondertussen is het bijna 20:00hr geworden ( dus nog steeds 10hr verschil met Nederland ) en tijd voor een plonsje in de prachtige badkamer en een hapje met een toetje ( what's new ? ) tot slot nog even een kleinigheidje: het weer is hier warmer dan aan de kust vanmorgen, toen was het behoorlijk fris maar ik heb het grootste gedeelte van de trip vanmiddag met open dak gereden, back to the future dan maar ............. en graag tot morgen ! liefs, Laura