It's now or never
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura Patricia
04 Oktober 2018 | Verenigde Staten, Saint Louis
vandaag was een dag van uitersten. vanmorgen werd ik wakker door geschreeuw in de kamer naast me, het leek op ruzie maar bij nader inzien waren het gewoon mensen die waarschijnlijk wat aan de dove kant waren. aangezien het pas 06.00 uur was vond ik het toch wel een beetje ongepast. aan de andere kant, wel een prima tijd om er een lange dag van te maken. omdat ik gisteren zo laat ben aangekomen in Memphis leek het me een goed idee om de boel eerst eens te gaan verkennen. inpakken is een routineklus geworden en ik stond binnen 1 uur bij de auto en ben gaan rijden. ik moet eerlijk zeggen, het viel me een beetje tegen want de hoofdweg ( waar ken ik dat van ....... ) was een beetje te vergelijken met de Strip in Las Vegas, alleen veel armoedig. het is 1 lange weg door de stad met veel vervallen huizen en winkels, met wat uitzonderingen tussendoor en verder eigenlijk alleen maar fastfood ketens ( waaronder om de 10 panden een McDonalds ) dus daar had ik het al heel snel gezien.
dan toch maar naar Graceland en wederom het was dit ook weer snel gevonden: op de Elvis Presley Boulevard. eens kijken of het een beetje te doen is qua prijs en drukte want ik was zeker niet van plan om een uur in de rij te gaan staan. nou, dat was ook niet nodig, ze gaan om 09.00 open en ik was een van de eersten. de parkeerplaats opkomen was slechts $10 en ik dacht "nou, dat valt mee, als dat alles is ? " maar schijn bedriegt, bij de ingang moest je de echte entree betalen en had je de keus tussen verschillende "menu's" maar aangezien ik de parkeerplaats al betaald had, besloot ik toch maar door te lopen en het goedkoopste kaartje te nemen: $62 incl. Tax ........ als ik daar maar geen spijt van krijg was het eerste wat me te binnenschoot.
even tussendoor voor Grace: als het baasje dit ( zoals elke dag stel ik me zo voor ) aan je voorleest zul je je wel trots zijn dat ze hier in Memphis een heel landgoed naar je hebben vernoemd .........
als eerste kregen eerst een soort van introductiefilmpje van ongeveer 15 minuten waar het leven van Elvis in vogelvlucht voorbij kwam, niets wat ik nog niet wist, toch ? daarna volgde een fotosessie ( die ik uiteindelijk niet ben ondergaan ( ad $20 voor 1 foto ? are you kidding ? give me a break !!! ) en werden we in een shuttlebus naar "the Mansion" ( het woonhuis-museum ) gebracht en behalve dat ik wel moet zeggen dat het huis in koloniale stijl echt prachtig is, is de inboedel kitsch in de zuiverste vorm. maar ok, het is mijn smaak niet, laat ik dat voorop stellen het was toch wel geinig het eens in het echt te zien. je mocht een groot gedeelte van het huis door - alleen de beneden verdieping - en overal foto's van maken - houden jullie tegoed van me - en ook buiten, waar het zwembad er verlaten, zo goed als leeg maar vol met bladeren en niet onderhouden bijlag mocht je overal vrij rondlopen. ook staat in de tuin het originele prive vliegtuig van Elvis ( wel een beetje vreemd een vliegtuig in je tuin ........ ) daarna liep je door naar de rustplaats van Elvis, zijn ouders en ( ik geloof ) zijn grootmoeder en dat lag en weer wel heel mooi en keurig onderhouden bij. die foto's zijn volgens mij ook goed gelukt want het is hier nog steeds prachtig weer ( heel warm zelfs - ik loop in korte broek ! ) en binnen was het allemaal een beetje donker dus ik ben benieuwd wat daarvan is overgebleven, we zullen zien.
na een uurtje ben ik weer met de shuttlebus teruggegaan naar de ingang van het complex alwaar je nog allerlei persoonlijke spullen kon bekijken: kleding, auto's en andere dingen die betrekking hadden op zijn carrière maar zoals gezegd, ik ben geen echte Elvis fan dus het zegt mij allemaal niet zoveel. dat het een legende was wil ik wel toegeven maar verder was het toch een beetje triest leven ( op het eind zeker ........ ) met alleen maar mensen om je heen die overal ja op zeggen. dan hebben z'n ex-vrouw en dochter het wel beter gedaan want die hebben van Graceland een million dollar business gemaakt. nog even in de gift shop gesnuffeld ( nog zo'n money maker ........ om nog maar niet te spreken van alle horeca gelegenheden op het terrein ) en om 12.00 uur weer naar buiten gelopen. het is maar goed dat ik zo vroeg op pad ben gegaan want toen ik naar buiten liep stond er bij de kassa een rij van heb ik jou daar en in die hitte was dat vast geen pretje. nogmaals, ik heb het nu gezien maar ik zou het alleen aanbevelen voor "die hard" Elvis fans, die hebben zeker de tijd van hun leven.
op weg naar Saint Louis, Missouri dan maar en dat is en rit van ongeveer 4 uur. wederom niet over de tolweg, dat heb ik Navi gewoon laten uitschakelen. wel een verschil met de afgelopen dagen want vanaf Memphis, Tennessee rijd je bijna gelijk de grens over naar de staat Arkansas en dat is een heel vlak, bijna Nederlands landschap. de mensen in Arkansas zijn trouwens heel moeilijk te verstaan. nou durf ik toch wel te stellen dat ik uitstekend Engels spreek maar ik heb een aantal mensen moeten vragen of ze iets konden herhalen, ik begreep gewoon niet wat er werd gezegd. ze zullen wel gedacht hebben, daar heb je weer zo'n domme toerist ........ nee hoor, ze waren alleraardigst. de rit voer langs Osceola, Blytheville, Cape Girardeau en vlak na Perryville weer de grens over naar de staat Missouri alwaar je bij Saint Louis de Mississippi River over gaat en om exact 18.00 uur stapte ik de receptie van het vertrouwde Motel 6 binnen. dit keer een prachtige vestiging en een geweldige kamer en weer een van de goedkopere versies ...... het lijkt wel hoe mooier en nieuwer, hoe goedkoper, heel vreemd. ik heb nu nog 3 hele dagen om terug naar Chicago te komen dus ik heb bedacht om morgen nog een stukje richting Kansas te gaan, een mini rondje zullen we maar zeggen, eens kijken of ik de Wizzard van Ozzzzzzz kan vinden ( voor de wat jongeren onder ons: the Wizzzzzzz - voor de mensen die de film kennen: Dorothy kwam uit Kansas.
Kansas City is wellicht te ver want ik moet ook nog terug maar ik zie wel hoe ver ik kom. misschien heb ik morgenochtend alweer iets anders bedacht want ik ga zo nog even internetten om te kijken wat er te zien valt. leuk he, om nu nog niet te weten waar je de morgen uitkomt ???
zo, dan gaan we nu even badderen en dan lekker slapen en morgen gezond weer op.
ciao4now, Laura
-
05 Oktober 2018 - 14:02
Sylvia:
Lieve, stoere zus van me,
Ik kom uit mijn werk, even bijkletsen (ventileren over de werkdag) met Bert en dan op naar jouw avonturen!
Zoals jij vertelt over Graceland krijg ik zeker geen zin om het te bezoeken.....
Nou de laatste dagen, blijf genieten en blijf schrijven.
Mijn rugzak heeft weer heel wat meegemaakt en dan mag hij 12 oktober weer naar Parijs, wat een boffert niet?
Kus Sylvia -
05 Oktober 2018 - 14:14
Bert:
Hoezo inpakken een routineklus, minder kanje niet meenemen doe ik in 5 minuten proppen maar, maar wel weer een schitterend verhaal. Kus Bert. -
05 Oktober 2018 - 18:07
Marloes:
Wat een story weer zeg
Zo leuk om te lezen en grace blij dat ze vernoemd is
Wat een indrukken
Zelfs mij duizelt het wat heb je al veel gedaan zeg
Tijd vliegt zeker tot het volgende verhaal
Geniet ervan
Gr marloes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley