being Rocky Balboa in 72 steps

vandaag heb ik mezelf weer overtroffen en als ik een stappenteller bij me had gehad was deze vandaag spontaan ontploft ........ een paar nieuwe knietjes zou ook geen overbodige luxe zijn want die hebben wel weer wat te lijden gehad en de trip is nog niet over maar zolang je in beweging blijft gaat het allemaal prima en ik neem voldoende rust in de avond en een warme douche en een goede nachtrust doen wonderen. in de ochtend ben ik weer topfit en zo stond ik vanmorgen ook weer om 07.00 uur buiten om de stad te verkennen. ik was gisterenavond al een blokje om geweest maar overdag ziet alles er toch anders uit. de dag begon zoals gewoonlijk met een ontbijtje want ook dit is weer een hotel met alleen logies wat ik niet erg vind want dan eet je elke dag ergens anders, en vooral iets anders. vandaag heb ik me bezondigd aan blueberry pancakes en ik had slechts een kleine portie besteld ( ik had een voorgevoel ) maar het waren er 4 en nog flinke jongens ook en samen met een enorme side dish met luxe broodjes, fruit , koffie en juice zag het er onweerstaanbaar uit dus alles is weer op gegaan ......... het vlees is zwak en de knoopjes sprongen nog net niet van mijn broek. tijd dus, nadat alles een beetje gezakt was om de benen te strekken en ik vervolgde mijn wandeling naar Waterfront District om daar foto's te maken van de skyline en die is niet zo uitgebreid als die van New York maar het maakt een mooi plaatje. na een flinke wandeling langs de oever van de Schuylkill River kwam ik uit bij de "Rocky Steps & Statue" en nou ben ik zelf niet zo'n ontzettende Sylvester Stallone fan maar alle Rocky films van deel I, II, III, IV, en V tot en met alle spinn-offs die er daarna van zijn gemaakt zijn toch wel een beetje cult, in de zelfde categorie als "Missing in action" etc etc etc ..... die moet je gezien hebben. zie je het voor je ? hij rent de trappen op en na 72 treden staat hij boven met zijn armen in de lucht en zijn knuistjes gebald te springen van blijdschap. ik ben zelf gewoon naar boven gelopen, het is wel 30 graden ja ? ......... is dat een goed excuus ? ik heb getimed en binnen 1 minuut stond ik ook boven maar ik moet eerlijk zeggen, ik had gedacht dat het zwaarder zou zijn, weer die conditie he ? na deze inspannende activiteit was het weer tijd om verder te lopen en wel via allemaal leuke straatjes met de meest fantastische brownstone huizen, dan weer een sfeervolle winkelstraat, heel anders dan in New York, veel gemoedelijker en niet zo hectisch. na toch wel weer een paar uurtjes lopen was ik uiteindelijk aan de andere kant van het centrum aangekomen bij Penn's Landing waar een park is met allemaal hangmatten waar je heerlijk in kon liggen. die waren met dit weer, en ook omdat op zondag natuurlijk veel mensen vrij zijn allemaal vol, jammer want het zag er zeer aanlokkelijk uit maar ik had geen tijd om te wachten tot er eentje beschikbaar kwam, we moeten weer verder ! je had van dit punt ook een prachtig uitzicht op de Benjamin Franklin Bridge. er zijn trouwens veel straten, gebouwen en andere bezienswaardigheden naar deze goede man vernoemd en dat is niet zo verwonderlijk want hij was een van de Founding Fathers. iets anders, er zijn trouwens ook veel Quaker invloeden te zien in allerlei gebouwen en monumenten ( rare snuiters die Quakers maar mooie pandjes neerzetten dat konden ze wel ) en nog steeds geen Amish gespot, waarschijnlijk loop je meer kans die te zien op het platteland. het liep ondertussen naar het einde van de middag, de vermoeidheid begon toe te slaan en ik besloot zo langzaampjes naar het hotel te lopen. even wat eten en dan de voetjes in de lucht. morgen de laatste dag in Philly en hoewel ik morgenochtend wel moet uitchecken kan ik hier de hele dag nog verblijven want de bus vertrekt pas om 23.30 uur. ik ga zo nog even kijken wat ik dan nog ga doen, tot zover was het allemaal fantastisch, vanavond lekker slapen en morgen gezond weer op. liefs, Laura